ธรรม ๕ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 44 / 52

ประโยค - วิชาธรรมาภิบาล ๓ ตอนที่ ๓ หน้า ๓๘๔ มีความเป็นไปเนื่องด้วยปัจจัย องค์ความทั้งหลายมีลักษณะเป็นต้น ก็คงอย่างนั้น เหตุใด นั่นหนึ่ง อวิชชา มิใช่ของ มิใช่ของตน มิใช่ของตน ตน มิใช่ตน แม้งังทั้งหลายม

บทความนี้เน้นการวิเคราะห์ปัจจัยต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับวัฏจักร โดยเจาะลึกถึงความสำคัญของอวิชชาและตันหาในการพาความคิดและพฤติกรรมของบุคคลเข้าสู่การเวียนว่ายตายเกิด ซึ่งมีทั้งแง่มุมที่มืดมนและประกายแห่งควา

…เป็นสงฆาร ความใคร่ ในบุรกรรมภาพเป็นต้นหา ความข้องแวะในบุรกรรมภาพเป็นอุปทาน เจตนาในบุรกรรมภาพเป็นภาพ ธรรม ๕ ประการกล่าวไว้ ใน บุรกรรมภาพ ย่อมเป็นปัจจัยแห่งปฏิสุขในบุรกรรมภาพนั่น" อรรถ (แหล่งนี้นั้น) พังทราบ…

ในบทนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผลในธรรม โดยเฉพาะในบริบทของอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ในการเข้าใจธรรมะและการดำเนินชีวิต โดยอ้างอิงถึงคาถาสังเขปที่เกี่ยวข้องกับบุรกรรมภาพที่เป็นปัจจัยต่อการเกิดผลใ

…ี้เป็นอัตนะ ภาวะที่กระพบ (อารมณ์) ใน ปัจจุบันนี้เป็นอัศจนะ ความสวย (วิภา) ในปัจจุบันภาพนี้เป็นเวทนา ธรรม ๕ ประกาศดังกล่าวนี้ มีในอุปปติทุกภาพนี้ เพราะกรรมที่ทำไว้ใน ภพก่อนเป็นปัจจัย”" อรรถ (แห่งบัสนี้น) พึ…

บทความนี้ว่าด้วยความอ่อนแอที่ถือว่าเป็นอุปาทานที่เกิดจากการเข้าถึงตัวตน อธิบายถึงการมีอยู่ของวิญญาณในปัจจุบัน รวมถึงรายละเอียดเกี่ยวกับผลกรรมที่ทำในภพก่อนและการมีประสบการณ์ในปัจจุบันนี้, ความหมายของวิ

…ี้ ความหลงเป็นอวิชชา เดตน้องพยายามเป็นสังขาร ความใคร่เป็นตัณหา ความข้องแวะเป็นอุปาทาน เขานานเป็นภาพ ธรรม ๕ ประกอบดังกล่าว

บทนี้พูดถึงหลักธรรมที่เกี่ยวข้องกับนามรูปและอายตนะ โดยเริ่มจากการอธิบายความหมายของนามรูปและประสาท รวมถึงการสืบค้นถึงผัสสะและเวทนาในการเกิดขึ้นของอารมณ์และความรู้สึกที่เกิดจากการกระทบในชีวิตประจำวัน ทั

ประโยค - วิถีธรรมรวมเป็น 3 ภาค คำตอบ 1 - หน้าที่ 398 ปัจจัยคือ ฯ ฯ ฯ อรรถคือความสิ่งขงเกิดขึ้นเป็นไปพร้อมเพราะ ปัจจัยคือวิชา (ล้วน) เป็นธรรมลึก... เหตุนี้ ภาวะนี้จึงชื่อว่า ลักโดยอรรถฯ นี่เป็นความลึก

เนื้อหานี้ อธิบายถึงความลึกซึ้งของวิชาความรู้ ซึ่งนำเสนอว่าปัจจัยและอรรถสัมพันธ์ซึ่งกันและกันในการใช้ชีวิตและปฏิบัติธรรม โดยมีการยกตัวอย่างการแสดงปฏิสุขุมานถึงความพอใจและการมีสติ ซึ่งถ่ายทอดโดยพระสัพพ

…ุ กายธาตุ ตามนัยที่กล่าวใน (ตอน) จักฐานดังนี้เหมือนกันว่า เป็นโสดตนะ มนายตนะ ชิวหายตนะ กายยตนะ กำหนดธรรม ๕ อันเป็นวิสัยแห่งอายตนะ ๕ นั้น ว่าเป็นรูปายตนะ สักทายตนะ คันธายตนะ รสตะตนะ โมฬจิพายตนะ กำหนดโลภิจิต …

ในตอนจบของวิภัชธรรม แสดงถึงการพิจารณาธาตุ ๑๘ ที่ประกอบด้วยวิญญาณธาตุและจิตโนธาตุต่าง ๆ โดยแบ่งแยกตามลักษณะของกายและนาม รวมถึงการใช้ปรัชญาในการวิเคราะห์เหตุและผล เพื่อเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างธาตุกับวิ

…่อมเป็นปัจจัย (คือเป็นที่ อาศัยเป็นไป?) แห่งธรรมที่ท้าว่าไว้ก่อน เพราะความที่อาตะนทั้ง- หลายออมแล้ว ธรรม ๕ ประการนี้ คือ ความหลงในกรรมนี้เป็น อวิชชา ฯ ฯ เทดนาในกรรมนี้ เป็นภาพ เมื่อกรรมนี้อยู่ ย่อมเป็นปัจจั…

บทความนี้นำเสนอความสำคัญของกรรมและวิบาก โดยเฉพาะในบริบทของอุปฏิบัติและเทวนา ซึ่งมีผลต่อการเกิดในภพต่อไป โดยอธิบายถึงกรรมต่างๆ ที่ก่อให้เกิดผลในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต พร้อมทั้งการพิจารณาอำนาจของกรรมที่

ประโยค- วิสุทธิมรรคแปล กำ ด ตอน ๒(ตอนจบ) - หน้าที่ 37 เมื่ออธิบันนั้นทำการกำหนดจับปัจจัยของนามรูปทางธรรมวัฏ และวิปากวัฏวนะความสงสัยในกาลทั้ง ๓ ได้อย่างแล้ว ธรรมนี้เป็นอิฏฐิด อนาคตและปัจจุบันทั้งปวง ก

เรื่องราวในบทนี้เกี่ยวกับการวิเคราะห์กำหนดจับปัจจัยของนามรูปทางธรรมวัฏ และประเด็นต่างๆ เกี่ยวกับกรรมในอดีตและปัจจุบัน โดยมีการ ถ่ายทอดแนวคิดเกี่ยวกับความเกิดดับของสิ่งต่างๆ ผ่านการดึงนำตัวอย่างที่ชัดเ

ประโยค - วิสุทธิธรรมะแปลก ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้า 48 "อุณกภูทั้งหลาย สิ่งที่บงบงเป็นสิ่งพิสูจน์ อุณกภูทั้งหลาย สิ่งทั้ง ปวงที่พิสูจน์ ก่ออะไรเล่า อุณกภูทั้งหลาย จักเป็นพิสูจน์ รูป ทั้งปลายเป็นสิ่งพิสูจน์

ในบทนี้พูดถึงความเป็นจริงของโลกในแง่มุมต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับอุณหภูมิและการพิสูจน์ รวมถึงการกระทำของอารมณ์ที่เกิดจากปัจจัยสัมผัส ความสัมพันธ์ระหว่างรูปและวิญญาณก็เป็นสิ่งพิสูจน์ที่สำคัญ นอกจากนี้ยังก

ประโยคส- วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ 127 ความถูกบีบคั้นอยู่เนื่องนิสัย อาการคือความถูกบีบคั้นอยู่เนื่องนิสัย เป็นลักษณะของความเป็นทุกข์ อนึ่งกล่าว ก็เป็นธรร๗ เช่นกันและหล่ะ ชื่อว่านั้น

บทความนี้เน้นความเข้าใจเกี่ยวกับความทุกข์และลักษณะของอนัตตาตามหลักธรรมในพระไตรปิฎก โดยการพิจารณาความไม่เที่ยงและธรรมชาติของสังขารที่เกิดขึ้นตามกาล การใช้ญาณในการพินิจและมองเห็นตามสภาพจริง โดยที่สติยัง

…มีธาตุเป็นต้น ธรรมทั้งหลายมีธาตุและมรณะเป็นอาติ (มีความ) ปรากฏ (ชั่ว) แล้วนั้น ก็แสดงในธรรมเหล่านี้ ธรรม ๕ มีอุปกะเป็นต้นเท่านั้น ท่านกล่าวโดยเป็นวัตถุ (ที่ตั้ง) แห่งอาทินว- ญาณ ธรรมที่เหล่านท่านกล่าวโดยเป็…

บทความนี้นำเสนอความหมายและคำอธิบายเกี่ยวกับคำศัพท์ในวิสุทธิมรรคแปลภาค ๓ ตอน ๒ โดยเฉพาะคำว่า อุปปาทะ, ปัจตะ, นิสิทธตะ, อายหนา และปฏิสนธิ โดยกล่าวถึงกระบวนการเกิดขึ้นของสัตว์และร่วมถึงกรรมที่เป็นปัจจัยใ

ปติจิตมรรถญาณ เหตุนี้จึงชื่อว่า ทุติยุปตะ (ขยายความอีกว่า) ภิกษุ เชื่ออยู่จึงหลุดพ้น เหตุนี้จึงชื่อ สัทธาวิมุติ ถูกต้อง (คือได้) มาน-ผัสสะก่อน จึงทำให้แจ้งซึ่งวิริยะว่ามีในภายหลัง เหตุนี้จึงชื่อ กายสั

เนื้อหานี้ได้อธิบายเกี่ยวกับความหมายของการหลุดพ้นตามธรรมชาติ โดยพูดถึง สัทธาวิมุติและการมีปัญญาที่ช่วยในการหลุดพ้น คำว่า 'ธรรม' ในที่นี้หมายถึงปัญญา และการประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ภูจิตวิปัสสะทำให้เห็นจริง

ประโยค - วิถีธรรมรมแปล ภาค ๑ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 216 การปิ๋วเวณก็เลสที่ยังเหลือหม่ไมแลง ด้วยประการดังนี้ทั้งหมด ด้วยกัน จึงเป็นปัญญานี้ ๑๔ แท่นนั้นเป็นกำหนดอย่างสูงที่สุด ด้วยว่า การปิ๋วเวณก็เลสท

บทความนี้กล่าวถึงการปิ๋วเวณและการปฏิบัติธรรมของพระสถบุคคลที่นำไปสู่ความเข้าใจเรื่องไตรลักษณ์อย่างลึกซึ้ง การเข้าใจความไม่เที่ยงและการมีสติปัญญาซึ่งช่วยให้รู้เหตุและผลของทุกข์และอนัตตา รวมถึงการพัฒนาธร

ประโยคส- วิถีธรรมรรยแปลภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ ๒๒๑ โดยถือเอาสุภาวะ (อาการไม่งาม) ทุกขาภา (อาการเป็นทุกข์) อนิจจาภา (อาการไม่เที่ยง) อนัตตาภา (อาการเป็นอนัตตา) ใน กาย มานา จิต ธรรม และโดยยังกิจก็คื

บทความนี้นำเสนอความสำคัญของสติปฏิบัติ ๔ ในการเข้าใจธรรมชาติของทุกข์ ความสุข และการอยู่ร่วมกับอนิจจา โดยชี้ให้เห็นว่าสถานะต่างๆ ในกายและจิตมีอิทธิพลต่อการดำเนินชีวิตและความเป็นอยู่ของเรา ธรรมะปธานมีบทบ

ประโยคส- วิญญาณรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หมายเลข 229 ไม่ชัดลายไป (แห่งจิต) ย่อออกจากามารสังโฆษณ์ที่หยาบ จากปฏิสัมภิษณ์ที่หยาบ จากถามมานูสัยที่หยาบ จากปฏิสัมภิษณ์ที่หยาบ ... ในขณะแห่งอนามิรรธรรม ธร

เนื้อหาเกี่ยวกับวิญญาณรรมและการแปลความเข้าใจในธรรมต่างๆ โดยเฉพาะจากมุมมองของปัญญาและการเห็นทางจิต มีการพูดถึงการแยกแยะความละเอียดของอารมณ์ต่างๆ โดยเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติธรรม มุ่งเน้นการ

ประโยคสั้น - วิถีธรรมรวมภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าาที่ 232 เป็น ๑๐ ทั้งมิติวิญญาณและมิติจิต รวมอัจฉริยะ เพราะเป็นไปผิด [โลกธรรม] ธรรม ๘ นี้ คือ ลาก เส่อนลาก ยศ เสื่อมถอย สุข ทุกข์ นิวรณ์ สรรเสริญ ชื่อว่

เนื้อหาในบทนี้เกี่ยวกับธรรม ๘ คือ โลกธรรม ที่มีความสำคัญในชีวิตและเหตุการณ์ต่างๆ พร้อมอธิบายถึงมัจฉะที่แสดงถึงความตระหนี่ และอัปปาสที่เกี่ยวข้องกับความผิดพลาดของจิตและทิฐิ สื่อถึงการดำเนินชีวิตตามหลัก

ประโยค- วิถีธรรมแปล ภาค 3 ตอน 2(ตอนจบ) - หน้าที่ 234 เหตุคู่เกิดสังสารทุกข์ แม้คำว่า “โอวาท” ก็เป็นคำเรียกธรรมมีกามารคะเป็นต้นเหตุ นันแหละ เพราะธรรมว่า คำไปรับสานคือคุฟ และเพราะธรรมว่า ข้ามพักได้กก ค

การดำเนินชีวิตตามหลักธรรมในประเด็นของสังสารทุกข์ โดยมุ่งเน้นที่การเข้าใจโอวาทและอุปาทานที่เป็นพื้นฐานในการจัดการกับกิเลส เพื่อบริหารจิตและอารมณ์ของตน ไม่ให้หลงผิดไปจากธรรมชาติที่แท้จริง เนื้อหาครอบคลุ

ประโยค - วิภวธิกรมณฺฑล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 239 กำจัด มานานุสรณ์ วิชาชาญสู่ อันอุตตะญาณพิ้งกำจัด ในมนะทั้งหลาย โทษสมะ เป็นธรรมอันติยานุพิ้งกำจัด มะ นอกนี้ (คือ โลกะ และ โมหะ) อันอุตตะญาณพิ้ง

เนื้อหาในหน้านี้เกี่ยวกับการกำจัดมานานุสรณ์และการศึกษาอุตตะญาณพิ้งกำจัด โดยระบุถึงโทษสมะและธรรมต่างๆ ที่เป็นปัจจัยในการปฏิบัติธรรม ซึ่งมีความสำคัญในการเข้าถึงญาณและการลดละความเชื่อมั่นในกิเลส ผลกระทบข

ประโยค - วิทยุธรรมวาระแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ ๒๖๗ พระชนม์พระราชฝ่ายปฏิบัติแล้วได้รับสมบัติ กระทำไว้ก่อนแต่ได้ สมบัติ ดังนี้ ๆ ทั้งปวง ก็กล่าวไว้ว่าพระราชาทรงกระทำเหมือนกัน ฉะนั้น [สัตย์ธิฤยกิ

บทความนี้เสนอการวิเคราะห์และตีความเกี่ยวกับสัจธิฤยกทั้งสองประเภท คือ โลกียสัจธิฤยกและโลกุตรสัจธิฤยก ซึ่งมีความแตกต่างกันและเชื่อมโยงกับคำสอนเกี่ยวกับการสัมผัสและปัญญาในการเข้าใจธรรม. โดยเนื้อหายังบอกว

ปรโปคฌ - วิชาภิธรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ ๒๘๖ อย่างเดียว ธรรมทั้งหลายนี้ก็ชื่อว่า เป็นอันเธอได้มาแจ้งแล้ว เหมือนกัน เพราะเหตุนี้นั่นแหละ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่ "อุกเภอกทั้งหลา

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการทำให้แจ้งพระนิพพานผ่านวิถีทางต่างๆ อาทิ ทัสสนาจินกิริยาและวนาสัจจกิริยา ซึ่งพัฒนาโดยอำนาจของสมณะชาการที่มีศีล ธรรมที่พระโพธิจาคต้องการทำให้แจ้ง ช่วยให้เข้าถึงความจริงในพระนิพพ